Babam(yoğunbakım Saatleri)

babam
koştum sana el uzatmadın bu sefer
baktın gözüme manasız
babam dedim tanımadın beni bu sefer
babam
babam kortum sensizliğin soluğunda
haykırdım koştum yırtındım
duymadın yüzüme bakarken beni
duymadın çevrendekileri
duymadın bizi
babam
babam ayrıldığımız gün geldi aklıma
soğuklar geliyor demiştin ya
buz kesti içim seni görünce
süzüldü yanağımdan ağıtlar
babam dedim abime
ölüyor babam
abi
babam
yoğunbakım kapıları kilitliydi kuşluk vakti
dedim üç kağır otobüsü değiştirdimde geldim
izin verin fısıldayım kulağına
fısıldayımda uyansın uykusundan
salmadılar yanına beni
babam biçarem
babam
saatler ilerlerken ilk umut ışığı doğdu güneşle
açtın gözlerini
dedim koşun tutun ellerini
herkes tuttu ellerinden
bir ben
ben tutamadım
babam
akşam üstü dağıttın keder bulutlarını
sakalları pasaklı bebene baktın
dönmedi dilin adıma
oğul dedin kısık sesinle
can dedin azrail dedin
alamaz benden bu canı
sizi üzüpte benden
babam
ah babam
korkuttun bizi
torununda kortu ana karnında
dedesini görmeden mi doğacaktı bu dünyaya
baş ucunda okunan dualarınla
sen çok yaşa babam
ağarmış saçların kadar çok
sevdan kadar uzun
çocukların için
yaşa benim güzel babam
babam...