Babasız Kaldım

Otuz Ekim iki bin on beş
Saat on üç on beş
Günlerden Cuma
Zamanın durduğu
Gönlümün karalar giydiği
Sağ kolumu kaybettiğim
Damarlarımdan kanın çekildiği
Göz pınarlarımın kuruduğu
Yaşarken mezara girdiğim
Ölüme yenik düştüğün
Yalnızlığa mahkum olduğum
O günü unutmak unutabilmek
Mümkün mü dersin baba
Mümkün mü dersin

(04.01.2016)