Babaya Çağri
Anadan ayırdın yedi yaşımda
Akbabalar gibi döndün başımda
Yerden yere çaldın beni ölmedim
Yinede hasretim sen hep düşümde
Babaydın hakkındı belkide kızmak
Değildi insafsız yavrunu ezmek
Ölümün gözümden yaş akıtmadı
Amma mümkün değil hasreti büzmek
Hırçın huysuzlukla bendimi yıktın
Gevşek bırakmadın hep beni sıktın
Körpecik yaşımda analı yetim
Bıraktın bir ömür yaşımı döktün
Neydi benim suçu neydi günahım
Yaşarken dinmedi hiç ahı vahım
Olur olmaz yerde ezdin başımı
Anlamış değilim neydi günahım
Ehvalimi yazdım torunlarına
Mirastır okurlar belki yarına
Ben sen gibi yavrumu hiç ezmedim
Şimdide düşmüşüm evlat toruna
Nerdesin,nerdesin babam nerdesin
Kesildi çıkmıyor artık hiç sesin
Beni körpecikken çok ezdin amma
Yinede hasretim değilim küsün
Mahmut'um mirasın sefalet bana
Bir ömür büründüm dert çile gama
Oğulum babamsın töretenimsi
Mecburum duamı eksiltmem sana
19-02-2009 Perşembe
Nur içinde yat babam Yaradan'dan dua niyazım rahmetini mağfiretini üzerinden eksik etmesin mekanını Cennet kabrini pir nur eylesin Allah'ın rahmeti üzerine daim olsun
Bu duyguyu en iyi anlayanlardan biriyim. Ama,ölümünden sonra hep sustum ve ölene kadarda konuşmayacağım. Bir baba dünyaya getirdiği evladını zülum içerisinde bırakırsa,işte böyle;
Babaydın hakkındı belkide kızmak Değildi insafsız yavrunu ezmek ÖLÜMÜN GÖZÜMDEN YAŞ AKITMADI Amma mümkün değil hasreti büzmek.
Yüreğine sağlık üstadım. Saygılar.