Bağ Koptu Ve Sarsılmadım

Bağı bağlayan biri vardı,bağladı
Zamanı gelince bağı çözdü,bağlayan.

Sevilenden ayrılmak zordu,sevgi bağı kopmadıkça,
Bağ zayıfmış ,koptu da sarsılmadım derinden,
Yüreğim med-cezir olmadı,durumu olağan karşıladı,
Güneşin batışı doğuşu gibi normal saydı ayrılığı.

Sizi sevmedim de sevdiğimi sandım her hal,
İhtirasımı kontrol eyledim, düşündüm her an,
Yüreğim yangınlara dönüşmedi,üzülmedim bir an.
Oysa ayrılsam sanırdım,ölürüm her an.

Bağ ne kadar zayıfmış,baştan da öyleydi demek,
Hakikat sanılan hayalden ibaretmiş demek,
Kendimi kaptırmadım duygu seline, rutin işe daldım,
Senden ayrılırken ölürüm sandım,oysa hiç sarsılmadım.

Sarsılmak ne kelime hicrandan dolayı rahatladım,
Vücudum volkan gibiydi,aktı her şey,boşaldıkça boşaldım,
Boşalan sanki,atık maddeler değil duygularımdı,
Bağ kopmalıymış boşuna zincirlenmişim yıllar boyu.