Bağışlanmaz Kıvılcımlar

a.

çarpıldım görür-görmez kardan beyaz alnını

beni felâket sarstı, inanır mısın

dudağının o çekingen nazlı edâsı

ürkek kirpiklerinden sızan yalnızlıkların

parmak uçlarımı yaktı, ateşten daha ince

b.

acelecisin neden, n'olurdu gitmeseydin

sümbül sağnağına bir tutsaydım saçlarını

ah!

acılar

acılar dizdim

çakıltaşlarından

burçlarına kalbimin

ilkin bileklerinden öpmeyi düşlerdim oysa

kırışıksız bunca keder

söyle şimdi

mahzun gözlerime mi benim

depremlerin koptuğu yere mi yeter

gelincik-endam hâlini nasıl unutmalıyım

ya puslu camları ışıtan hıçkırığını

c.

sırtıma çokça şiir

ve gözyaşı yükleyip

-uzun yolun azığı da yanımda-

çiçekler ülkesine mi göç etmeliyim

kavi bir yürek şavkıtan ağrılarımla

sevdalarımı gömseler avuçlarına

yaralı bir ses bulsa çığlığım sende

yaz yağmuru yağdıran sözcüklerinden

doğursaydın ömrümü

cıvıl cıvıl can sesinde yeniden

türkü terleyen çilesi olsaydın benim

turna kanadına dağlanmış özgürlüğümün

d.

koynumda sütmâvi taylar gibi

seken hüznümdür şimdi

körpe ciğerlerimde hasret

barutla çalkalanır

sancılarla sarmalanır sabra

utancın ve cesâretin

yumruklarımı uyandırdığı koyaklarda

bağışlanmaz kıvılcımlar tutuşturmak yazgım mı

umut

ağır

kıvır kıvır

bir bakışsa içimden

e.

boynum

serin olmalı

kırlangıç öpücüklerinden