Bağrında Yıllar Yılı Acınla Gezinirsin

varlığınla yokluğun eşit oldu adeta,
bedenimi yok ettim, ruhumla yaşıyorum,
mavi gözleri artık hatırlayamıyorum...

aradan geçen her yıl bir şeyler götürür ya,
unutturur yüzünü, saçını ve kokunu,
hatırlarsın sadece aşkın keskin okunu...
bağrında yıllar yılı acınla gezinirsin

akıl bir delik kırba olur da boşalır ki,
farketmezsin maziyi, boşluğa bakınırsın,
gördüğün her hayali manasız mı sanırsın!