Bahaneler

Aşkı komşuluk saydın, sevmek yakın olmaktı
İstediğin her an da yuvasına dalmaktı
Göz önünde değilse, aşk gözlerde solmaktı
Sığındın uzaklara, taşlı yollar bahane


Ben ormanım demiştim, kuru dala yazıldın
Bahara göz kapatıp, kara kışta ezildin
Ah ettin mevsimlere, yalancıktan üzüldün
Yer etmedim gönlünde, kuru dallar bahane


Kötüler çıkmış bahta, gonca gül dermemişsin
Aşk denilen olguyu yüreğe sermemişsin
Say ki bende kötüyüm, özümü görmemişsin
Atmak için ruhundan, kötü kullar bahane


Yaşanmamış saymıştın bensiz geçen zamanı
Bitmişti yüreğinin, merhameti, gümanı
Hani ben olmuştum ya yaraların dermanı
Bende ölmüşüm sende, giden sallar bahane


Yüreğin kırk boğummuş daha kaç canı yıkar
Gözlerin aşka doymaz, sevdaya şehla bakar
Vicdanı hiçe sayıp tüm gemileri yakar
Nefsini hep aklarsın, solan güller bahane


Sana kızmıyorum ki, bütün kabahat bende
Nakış nakış işledim, aşkını ruhla, tende
Seni kalıcı kıldım yürek denilen handa
Vahla geçen ömrümde, sensiz yıllar bahane