Bahara Sevdalandık Her Kış Mevsiminde

ah gönlüm
sana çare bulamadım ki
tek hasret olsa
her yanımı saran tutkumdu

sana olan özlemine can çekişirken
senden bu gönül vaz geçmiyor ki
bu tahlihsiz b/ahtın karası
her kış mevsinde bahara sevdan

Mem u Zin enin düştüğü aşk ateşi
Yusufun zindan kuyusuna atılmazı
Züleyha'nın bu dertten yanması kadar pak sevda yeminlerinde
ölüme oynayan yürekler kadardı

aşkın yansıyan bahar sesi
şiirlerin nabzında nefes alıyordu
her günü güne bekleyen zamanlarda
bitmeyen tutkuların deminde yollara düşendik

açan güller kadar sonsuzluğa akan san ki bizdik
nisan yağmurlarına ıslanandık
yalancı sevda hülyasına kamp kurulan çadırda düğün bayramdı

güzel ölüm ve sevda her insana nasip olmaz
mangal yürekli can gerek
sevdası aşkı yürek yakar gönül tahtında
ve yüreklerin ölümle dansıydı

sevdaya
aşklarına
ne yazılsa destansı bir aşkın dramıydı
sevmek
ölümüne sevmekti

güzelliğin zorluğuna koşanların
yaşamın en derin riski
var olma yok olmanın gönül harcı sevda yemini
her güzel bu zorlu yollara adım atmaya cesareti yoktu

gözyaşı bitmeyen yüreğine akan kansa
sevdaya kalışım
susamışlığına umut ol
yürekten atmalı gönüle can katmalı
sevdali yeminlere...

her yerde sevdam elimden kayboldu
aradım
izini sürdüm
tenha boylarında havaya sulara sordum

seni kar'da kış'da ararken
seni donmuş halde buldum
bende dona k/aldım
sen donunca..

aşkımız sonsuza k/alınca
güneşe umut s/ararken
bahara sevdalandık
her kış mevsiminde

30*01*12*Karataş