Baharım Serin Esiyor Yüreğimin Sularına

bir masum bakıştı
sana olan duamla yürürken
sonrası gönüle çalındı yüzünün her karesi

resmini düşüme sarar gönlüm
her baktıkça kaynadı yürek sularım
gözlerindeki ferine doymak bilmeyen bakışla
b/aktım
yürüdüm maziye düşen adımlarımla

şu gönlüme çalan yar
gözlerim gözüne düğüm b/ağladı
göründü gecesi ay yıldıza büründü
yolları uzadı maziye kapı araladı geçmişin güzelliğine
uzadıkça da savrulan gönlümün dermanı sendin yar

söylesen de kar etmiyor közün sönüşü küle döner
sevdama görünen düşüme kalan rüzgarlara savrulur
yürek yakar amma
yapacak ne var uzaklar konuşur derde deva yokken
hasretinle düşerim yollar uzar gider sevdalarım

sevsem
bahçesinde güller kış mevsiminden kalmış baharım
ve gönüle çalan sensin sevdiğim

ben sana söyleyemedim
resmine serin serin estiğimi
gözümden okuyamazdı yüreğimdeki bakan sularına

şiirin içinden geçemedim kervan geçti baharı kış olsa da
resmine doymasam da gönüle gömülen sular b/aktı
aktı gitti sonsuza
şimdi b/akıyorum
söz bir daha bakarsam seni sevdiğimi
haykıracağım

şiirimin üstü kapalı hikayesi yoksa da
açılan kapılar yok olsa da
asla vazgeçmem seni sevmekten
sonrası bir mazi kalsa da
gözlerine kalsam da bir ömüre biçtim seni

yine sevdiğin mavili bulutlara
mavili gökyüzü hasret koksa da gözlerimle yürüdüm gözüne
söz bulamadım çaresi yokken sana bakan gözlerim

seni sevdim desem de
rüzgara savruldu geçmiş günlerin hatırına
zamansız sevda çiçeği
solmayan günlerimin baharı kal
ömüre saylan düşen karların yüreğimin sularında

yeller esiyor bir b/ak
serin oluyor yüreğimin suları
görsün bahar kokulu sevdam senden açıyor gülüm

bir görsen içimdeki senleri
baharın serin esiyor yüreğimin sularına


26*12*13*Karataş