Baharın Güzel Kızı

Açılan perdeler sustu
Birileri anlatacak acıları derin mavilere
Saçların hareleri dönüyor,esen yel
Bir teline tutunuyorum,ayaz ellerim
Gölgem düşen yaprakların kendisi.
Kkuru vadilerin güz yağmurlariyle delirmesi
Islatıyor kuruyan dudaklarımı
Yer veriyor devrilen ağaçlara kıyısında
Dalga kıranlar,yağmurun yıldırımları sularda
Tüm yollarda karartma var.

Dönüyorum kapanan perdelerin arkasına
Nefeslediğim rüzgarın sarhoşluğunu yaşıyorum
Kendi uçurumlarımda.

Uçurum gülü elini uzatıyor
Şahin hüznüyle kayabilmek
Bıçak sırtındaki güzelliğe.

Yetişemiyorum mevsimlere,cemreler çabuk düşüyor sevmelere.

Bıraktım en derinlere hüznümü
Düşlere yattım biriktirmeleri görmek adına
Bak hala saçının tek telindeyim
Sen de gölgeme gel,
Eyy ! baharın en güzel kızı.