Baharın Kokusu Başkadır Yurdumun

*dilimi çok sevdiysem/yoldaş olmuş dizelerime*m.g.

ayrılık ölüm hasret özlem
demekse..
yaşamın su tasına kaldıysa
ruhları bulutların karası
yüzüne vuruyor yaralar

git...
mecbur musun?
güne duran söze
öylece uzak kalsan
ruhun bile sezmez yalanı

sen sanma ki
bildiğin sana yetmez
bilmediğin varsa
gururu ele verdiysen
kendine doğar acıların
inanmazsan yazdığına
sana kim inanacak

sen gülmeyecek kadar çizdiğinsin
cesaret gerek gülmek için
sevmiyecek kadar cesaretin yoksa
şiirlerin kalır yollarda

unuttum
bağbozumu serumunu
yaşamın öğrettiği kadarı yalansa
ondan demlenir sevdaların

başka tenhada ruh yok ki
ötmeyen diline baykuş
güzellikte keramet var
hep kaplar ruhlar eşiği
olsan ne çıkar ki
etrafın dolu taş yığını

sen bu yaylarda yaylayamasın
kalamasın yar
bu diyarlar viran eyler
ayrılık ölüm sanıldığı kadar zorsa
gözünde olan gözyaşını sil

sözün özüne kavuşmazken
şiirlerini toprak görse
ne çıkar ki
zor bu zaman cevherine kalırsan
gam yeme gönül pınarı çalar sazı

kavgası olmayanın s/özü
ne şiiri neden insanlığı
olmaz beyler
şiirin acısı kem gözler

yalancı pehlivan naraları
saray sultanları keyif çatar
memleketin kararmış ruhları
yürek kanatır aşkları

baharın kokusu başkadır
yurdumun
gül kokan dağlarına..

10 Eylül**11* Karataş