Baharın Sillesi Düşer

Yüzün güler şu cemre düşünce,
Kış bitince, bahara çalar çünkü gönül,
Yâr sevince, anılar ne hoş olur,
Bal şerbeti damlar sanki diline,
Dertler de vız gelir, tırıs gider.

Gün gelir, ayaz basar içine;
Yüreğin bile üşür bu güneşte,
Hele canan da soğuksa dile,
Ne yazı bilir sinesi, ne de kışı,
Şu baharı bir celsede siler.

Göçe zorlar felek sanki ruhunu,
Şamar oğlanı olur şimdi yüreğin,
Hayatın sillesini yemek, zaten onun işidir,
Yalnızları oynarken buz keser gönül;
Yani, bahar içinde bir kış vardır.

Sözün kısası azizim;
Çatık bakarsa yârin yüze,
Devran sana dönmez olur.

01.05-22.06.2008 - 2009