Bahçe

Oturursun ağaçların altına.
Havanın bir sesi vardır.
Havanın sesi.
Ayaklarını uzatıp arkana yaslanırsın.
Kim bilir, aklında da eski bir şarkı belki,
Dolanır durur kafanda.
Ama havanın sesi diyorum,
Onu çekmeli içine insan.
Dümdüz.
Çıkarsız.
Umarsız.
Hayat kısaca,
Bir tahta masa,
Bir bardak bira,
Biraz da hava zaten.
En ama en değerlisinden...