Bahçeden

Bahar renklerini aldı götürdü bahçeden

Çiçekler ağladı haber yok şebnemden

Med zamanlardan kalmış gibi sisli hava

Kar yağışını seyrediyorum penceremden.

Bana bağışlananı hiç reddetmedim

Olanla yetindim; olmayana özenmedim

Önceleri ve sonraları düşünerekten

Alıştım git gide yaşama gülümsedim.

Elimden bu geldi yapabileceğimi yaptım

Acılarımı okşayarak hep içime attım

Sessizdim gürültünün, patırtının içinde

Yinede dimdik durdum; kimseye eğilmedim.

Sıkıntılar, acılar daima oldu yine olacak

Zamanı geldiğinde yeşertiler solacak

Değilmi ki ruhum pallas gibi geldiğinde

Nemli gözlerim bir daha hiç ağlamayacak