Bahçesiz Rüzgar

bulutun günce sevdasıyla
ısırdım dudağını umudun


gitgide sıklaşan sessizliğin
sancı boşluğu
bir kayaya tutunur gibi
çığlığımın çocuk ağlayışı
gülümse
topla çelikten susmalarımın
nasırlı dilini


korkunun tipiye tutulan çiğdemi
ışığın küçük gölgesiyle arıyorum kendimi
beklemenin payına düşen gök durakları
yıldızlı gülün kokusunda düş parçacığı
mor bir gerçek
ağulu talan bahçesiz rüzgar


kuş bozgunu nehirle dolaşıyorum
uslanan nota
ve kimsesiz yıldız
içimin ayaz kalabalığı
hani karanlığa tok sızıyla bilenen avuçların
selam yaprakları
bir orman gürültüsü sesim/
sesim duvaklı yol

binlerce iklim doğuran

.....