Bahtını Kış Ayazında Gören Kadın

sesli düşünüyorum...!

sesim sesine değmediğinde
sözlerimi sadece bir şiirde

bir türkü eşliğinde
yüreğin umudunu kestiğinde

bir bak...!
gözlerin ufku tararken
bulutlar beni resmeder görmezmisin...?

bir işit...!
kulaklarına fısıldayan rüzgarı
verdiğim sözleri hatırlatır
duymazmısın...?

güneşe söyle...!

bahtını kış ayazında gören kadın

pencere aralığından sızsın
buz kesen yüreğini benle ısıtsın

çünkü ben
her yeni doğan umutta yeşeren
her seferden zaferle dönen

her seferimin zaferini
senin yüreğinde gören

ölmüş çiçeklerde
tekrar tekrar sana
geri dönen bir tek benim

çünkü
seni kıştan çıkarıp bahara
yalnızca ben gülümsetirim
bilmezmisin...?