B/ak Isıt Gözünle

Yine gözüm atıyor
sen ne düşünürken
biraz umut yolla
biraz gülüşün biraz sevgiye ç/alsın
yüreğimin sularında

bak ben geldim
gözyaşım oluk oluk b/akar uzaklara
gönlündeki o pınardan bir tas su içeyim diye
ellerin elimde ısınsın bir ömür diye
ve mırıldandım seni içimden

kendime şiir dizelerini
okuyamadım hüznünden topladığım
hasretini bozarken çığlığıma saydım

ardın sıra kara tren gelişinle
kuf kufuna sesim karışırken
döner dönmez mi havanın seyrine
güzel gönül bahçeme seni k/attım
ve seni astım içime kimse görmesin diye

bazen seni sayıklarken
rüyalar yarım kaldı düşlerin sesinden
gerçeğin haykırışı gibi
bey olmadan ölmek gerek diye haykırdım

yine seni hatırlamak
unutmak için gözden uzak diyarın kederinden
ölürcesine hasret çekmek varken
seni sevmek kadar ölmek gerek

biraz umut
birazda gülüş gönlüme yağdır ki
ısınayım bakışınla
gözünle...

bak işte üşüyorum
ısıt beni gözlerinle...!

23*02*14