Bak / Tut / Yak / Dur

Bak...
Öyle bir bak ki gözlerime
Tüm kinlerim serpilsin benden
Dökülsün yüreğimden
Bembeyaz bir kanat gibi süzüleyim gökyüzüne
Tenim yumuşacık olsun
Doğduğum gün gibi
Ayırma gözlerini gözlerimden
İsyanlarım yere batsın
Arınayım gülüm
Dağ başından dökülen kar suyu berraklığında

Tut ...
Bırakma ellerimi
Üşütme beni sıcak tut, sıcacık tut
Boranlardan al yuvana
Fırtınalarımı dindir, yıkmasın ocağımı
Buz kesen hislerimi ov avuçlarınla
Can ver bana
Kan ol damarıma
Şefkatinle felaketime ana ol
Günahlarımdan arındır
Cennetine al beni

Yak...
Sevginin sıcaklığıyla yak beni
Kor olup tutuşayım
Küllerimden hayat bulayım
Savurma rüzgarınla
Sarıl boynuma bebeğim
Hasretimi al benden
Öyle sık ki bedenimi
Bendeki sen çıksın dışarı
Farkına varayım senle nefesin tadına

Dur
Sakın gitme
Gözlerini çekme benden
Ellerimi bırakma
Tam bulmuşken seni
Gözyaşlarımdan şiir yazdırma
Karatma dünyamı
Beni
Bu halde toprağa koyma