Bak Yaşıyorum...

Yaşamak! Bir dilim ekmeği yemekse ,
Bir bardak suyu, yudum-yudum içmekse,
Hani; kahkaha atıp gülmekse,
Yaşamak! Harıl-harıl nefes almaksa...
Bak işte yaşıyorum...

Yaşamıyorum aslında ben,
Ömrümü tüketiyorum hunharca
İstediğim, dilediğim hiçbir işe yaramadan
Günümü dolduruyorum yalnızca...
Bak işte gidiyorum...

Şimdi soruyorum kendime,

?Yaşatmayı bilmeyen yaşayabilir mi??
?Sevgiyi bilmeyen sevebilir mi??

Ama bak; ben yaşıyorum.

Sevmeden sevilmeden...
Görünmez hayalet gibi gideceğim bu âlemden...
Bir öksüzü okşayıp, sevindirmeden...
Yetim, yoksul bir çocuğa yardım edemeden...
Karnı açlıktan ağrıyanı, doyurmadan...
Cıvıl-cıvıl öten kuşa, yem vermeden...
Dertli hastanın derdine merhem olamadan...
İşte gidiyorum, öylesine gidiyorum,
Yaşıyorum... Nefes alıyor, su içiyorum,
Konuşuyorum, duyuyorum, koşuyorum,
İşte yaşıyorum...
-Yaşamak bu ise...
(Ben, sen, o, biz hepimiz...) Ben yaşıyorum...


HASAN GENÇAY