Bakır Gözler..

Paslanmış bakır gözlerimi bahçeye attım
Biliyorum kimse su vermeyecek
Dayansın saçlarına düşen akla
bir sümbülün hemen yanı başına
veya
Sığınsın büyük gölgeli ağaçların dibine
emsin üstüne çöken bulutların mavi rengini
yeter ki ezilmesin koca gün doğmadan yüreğinin üzerine...

Koca ayaklar itişirken ;
Büyüsün ,çınar olsun güneşe benzeyen ufuk yüzü
Dallarına salıncaklar kursun küçük masum yavrular
Elbiseleri renk renk
Çilli minik kızlar
Bayramlar tütsun kucaklarında..

Ezilmesin yeter ki
asırlar geçse de üzerinden
yeller ,seneler sel gibi..
Hep büyüsün ,
zamana kafa tutan can gibi..

O biliyorum ,büyüyecek:
Dallarında kitap,kitap meyveler verecek
Sırlar içinde muamma ,sırra bürünecek
Gölgesinde kalsa da koca ağaçların..

Onu Allah ;
Işıltılı , ılgıt ılgıt akan
Yağmurlarla besleyecek..
Büyütecek. büyütecek
ve bir gün ;
Yıllara meydan okuyan gözleri
Yemyeşil bir bahçeye benzeyecek
Heybesinde yürekten damlayan dualar..
Nöbete yürüyecek..

05..istanbul