Bakiş

Mevla'm bir çift göz vermiş, bakmasını bilene,
Eşyanın hakikati, köre yalan görünür.
Ben yazar ben okurum, yanılırsam kime ne?
Ola ki sözlerimden, belki alan görünür.

Tesadüfe tesadüf, etmediğim hayatta,
Akıllar ötesinden, müthiş plan görünür.
Kâinat sergisinde, mikro makro sanatta,
Sesli sessiz hünerle Zat'ı ilan görünür.

Gündüzler ve geceler, birbirini kovalar,
İbretle seyredince nice devran görünür.
Hayalin gölgesinde, dünya bizi oyalar,
Aydınlığın içinde, koyu zindan görünür.

Ferasetli anlayış, kaç insanın erdemi?
Kimimizde düz mantık, ya da irfan görünür?
Kendimizle yüz yüze, yaşıyorsak her demi,
İçeriden içeri, hassas mizan görünür.

Mukayyet varlığını, kişi Hakka verince,
Kendi nefis ülkesi, mutlak viran görünür.
Lafız, mana, suret de, marifete erince,
Her bir kâmil insanda, canlı kur-an görünür.

Ali, Hasan, Hüseyin, Muhammed'in canları,
İzlerinden gidene, ulu kervan görünür.
Övülerek sevilmiş, Ehlibeyt sultanları,
Bunlara hasım olan, Yezit, Mervan görünür.

İçimizde kerbela, suyun yanında susuz,
Canana yaklaştıkça, canlar kurban görünür.
Er meydanında erler, kalleşlerden korkusuz,
Bu sırra erenlere, Şahı Merdan görünür.

Takip ettik ırmağı, geldik suyun gözüne,
Yüreğim parçalandı, gözüm giryan görünür.
Cehennemler oturdu, yaralının özüne,
Ateşlerin içinde, ciğer püryan görünür.

26.08.2010