Bakışlarımda Yağmur Var Anlıyor musun

Kelimeler satırlarda sonsuzluğa atlayış için hazırlanırken
Bakışlarım bir uçuruma takılıyor
Rüzgar senin yüzünü yansıtıyor göğünün maviliğine...
Geceyi çıkarıyorum saçlarımdan, yıldızlar sürüyorum yanaklarıma
Bir de gözlerimin kahvesini takıyorum ayın yanına...

Kendimin ellerinden tutup sana koşasım geliyor aniden
Sonra düşesim geliyor yüreğine
Sen uğraştırma hadi beni
Bana mutluluk yalanlarından söyle
Söz inanacağım...

Birden ismin zifiri karanlıktan çıkıp
Dipsiz kuyularda ölümü bekleyen
Hayallerimde inliyor...
Sonra birer birer atlıyor cümlelerim kağıdımdan
Kalbimin sen yarasına düşüyorlar
Evet yine kanıyorum
Fecir renginde...
Nefes alışlarım ayaz !

//

Yanaklarımda oynaşan saçlarım birer sensizlik
Birer sessizlik bağrımda
Geceler saklanıyor etek uçlarımıza
Seni yukardakine ihbar edesim geliyor
Acıyorum, acıtıyorsun...

//

Ne zordu halbu ki ölümken yaşam taklidi yapmak !
Yangınlar varken bedenimde
Gülücükler bahşetmek sana
Ne zordu bilir misin
Dize dize vurulmak sol yanımdan bir gece
Ve seni içtikçe hatırlatan
Sigaranın dumanında tutsaklık kokmak...

Oysa ki sen
Her yağmur yağdırdığında bu kente
Ben yağmuruna sarılıp ağladım...
Korktum çoğu geceler
Sensizlik yaktım
Işığında gözlerimi yaktım...

Ki benim hiç gecem olmamıştı
Hep gündüzlerdeydi dünyam
Çünkü ne zaman güneş batsa
Sen gözlerini açıyordun...
Bakışlarımda yağmur var
Anlıyor musun?
Dünyayı ellerinle döndüren sen
Gittin
Şimdi duran bir dünyada
Yaşamak çok zor...

Haydi
Aç avuçlarını
Cami avlusu gibi
Sadece
Biraz umut bırakıp
Kaçacağım...

07 Temmuz 2011