Bakışlarımın Tabağında Gözlerin

Gözlerin(i) diyorum,
gerisini sen anla..

Kıskanç kirpiklerin gözlerini saklıyor kıstığında,
çapak da biriktirmiş bir de aralarda.
Bana inat yapıyor zaten bunu.
Ben de inadım,
yüzünü yıka der gibi bakıyorum hemen.
Ama yüzüne değince bayram etsin su diye,
hele bir su, yüz görsün isterse yüz kere..

Kıskanır mıyım sence ?
Yok canım,
hem sen benim gözyaşlarımı kıskanıyor musun ki ?
Gözyaşlarım süzülürken yanağımı hafiften öptüğünde misal,
dudakların öksüzleşiyor mu birden ?
Gözyaşlarımı siliyorsun hep bu yüzden.
Kabul et, kıskanıyorsun,
biliyorum ben.
Ağlama yoksa gözyaşların öper yanağını ha,
banane öpsün işte.
Sen de ondan önce davransaydın..

Çocuk gibiyiz,
farkında mısın ?
Şiiri oyuncak yaptık,
kafiyelerle oynuyoruz,
araya aşkı da şıkıştırarak.
Aman sıkışmayalım da arada,
bozulmasın aramız..

Bu arada ara,
akşam ne ister tatlı canın ?
tatlı mı ?
tatlı tatlı söyle.

Nerde kalmıştık,
gözlerinde.
Uyumuştu orada bakışlarım.
Kirpiklerinle kavga etmiştim,
gözlerini saklıyor diye.

Ama yendim.
Ödülüm de gözlerin.
Bakışlarımın tabağında,
gözlerini yerim..