Bakışların Hep Leyla

Yorgun gönlünün sedirinden bak hayata
Yüzünün billur şavkı vursun dağlara
Gözlerinin derin kuyularında kırık bir dalım
Bul beni, yakamozlar inmeden sulara

Dünlerin ezik kırlarında mevsim aşkmış
Söyle hangi yıldız yolcudur hanlarında!
Bir katre su ol şu çöllere sevdalı dilime
Fışkınların boy vermeden sar yüreğimi

Nicedir, aldırmasız bir korku gönlümde
Bulutlardan çember yapıyor çocuklar
Telaşlı bir vapurun çığlığı kulaklarımda
Hangi şehir omuzlarına şal olup konar

Yeşil ve mavi teninde, bakışların hep Leyla
Duayla aralanır dudağım, gül taç olur saçında
Yoksul bir mehtap dilde, aşk uyanmasız rüya
Özünün büyülü efsununu sür soğuk yastığıma

Suskuyu gökyüzünden emdikçe biçare ruhumuz
Perçemli bulutlara sarılan öykümüz sona erer
Alacakaranlık şafağında ayindir seni düşünmek
Buğday bakışlı saçlarını okşadıkça nan olurum