Bakışlarını Ödünç Ver Giderken

Yürek karanlığıma gömdüğüm
Veda yangınım şuan avuçlarımda
Birazdan azad edecem sokul yalnızlığıma
Zemheri sardı kalbimin mevsimlerini
Sevdamın ışıkları söndüler usulca
Kutsal makberin koynundayım şimdi
Hüznün tiryakisi ettin gidişinle...
Sen yürek baharlarında kaldın
Ben gazap yağmurlarında
Azabın rüzgarları dehşet saçıyor yüreğimde
Ciğerimi sökseler beş metelik etmez
Tapon malzeme satan mağazalarda vitrin süslüyorlar
Bakışlarımla karşıladım sensizliğe doğan güneşi
Aşkımızdan yerlere serpilen cam kırıkları
Ayak uçlarımı kangren ediyor bilesin
Sevdamın bir asırlık faturasını adresine gönderdim
Zarfı gözyaşlarınla açmalısın
Bir diken naifliğindeki kelimelerim batabilir ellerine
Yetim tarladaki çiğ tanesiyim
Öfkelerim kadar ürkütücü gecelerimde
Yamaçtan fırlayan çığ gibi koptu kopacak feryadım
Koynumda gazap sağanakları
Azabın kor demetleri tenimin her hücresinde
Yuvar teker duygularım
Kar tanesi sıcaklındaki bedenim güneşe teslim
Katil dalgaların kollarında hatıralarım
Mazimden bir sen kaldın miras
Üzgünüm bölüşemem kimselerle
Vasiyetimi gönderdim postayla aç oku diye
Bakışlarını bırak giderken
Kuruyan dudaklarıma sür vuslat ıslaklığını
Sükuta yolculuk biletim kesildi
Çalınmış mutluluklarımı toparla ardımdan
Mahpusun bir yaşam borcu var bana
İki elim yakasında mahşerde
Canımı armağan ediyorum ekle ömrüne
Gidiyorum sessizce yüreğinden
Yalnız bakışlarını ödünç ver bana
Kabrime yolun düştükçe,
Seni görüp tanyabileyim sevgilim...
Gerçi amber kokun çoktan sinmiştir toprağıma...