Balıkların Ölü Sessizliği

Yarıyor içimdeki denizi küheylanlar

Biri de sormuyor bu suyun bulanıklığını

Balıkların ölü sessizliğini

Ve kederi ve demiri paslanmış olanları

Biri de sormuyor

İşin aslında başka bir şeyler yatıyordu

Her şey dünyanın dönmesinden

Veya mevsimlerin değişmesinden ibaret değildi

Mavi bir ölümün bedenime yansıması

Kelimeler ardındaki boşluklarda saklıydı belki

Belki de bütün bunlar bir masaldı

Uyurken yarım bırakılan

Kuşlar uçuyor

Bir anlam çıkarmalı mıydım bulutsu şekillerden

Gün batıyor

Tutmalı mıydım rüzgarı avuçlarımda

Yoksa yapraklarını dökmeyen biri mi vardı

Asi bir ağaç 

Ne denli isyankâr bir çiçek açabilir ki

Yalnızlık çoğalıyor

Kalabalık arttıkça daha da derin bütün hüzün

Anlatamadığım bir mekan var gözlerimde

Hani bakan olursa

Yağmur yağdı yağacak gibi önüne

Hani soran olursa

Bütün sessizliği bozulacak gibi duvarların

Aynı yer aynı ben 

Aynı menünün senin sevdiğin sayfasında

Aynı esprilerine gülmek geliyor içimden

Gün battı

Kuşlar uykuda

Vuruyor rüzgâr asi ağacın bağrına

Ben bütün firari küheylanlardan bihaber bekliyorum

Kapıdan saçların ıslak gireceksin belki 

Belki de uyanacağım ben uykumdan

Anlayamıyorum

Biri vardı sahi

Balıkların ölü sessizliğini

Ve kederi ve demiri paslanmış olanları

Soran biri vardı sahi