Balkona Düşlerinle Çıkma

Şiir yakarım senin yaz baharına

Demirciler içiyle minarenin sesi ellerimde
Çın çın konuşurum

Dallara takılıp kalan selamları onar

Görücüye çıkar ala düşmüş bir elma
Elim yüzüm yollarla çizili
Bozkırda şapkalı tenhaları ağaçların

Ova yoksul, öyküler daha yoksul

Kanatsa karayeli suyu kaçar hançerin

Balkona düşlerinle çıkma sabahları

Gelin devşirir annem kız demiri dövmeye
Kızlığını düğümle gülün dikenine

Annemin kederlendiği gibi hüzünlen sen de

Yeşili solunca bir al düşer yazmadan
Hatıralı yelekler giydir kırlara
Samanlığı sırtında taşıyan sevgili

Bir yaz akar omuzlarından, gül yarılır
Sabahı dereye, elini gökyüzüne sür

Yazamam enginlerini, anılar solgun çoğul

Hangi dizeyi tamamlar akan kolların

(Akatalpa, Haziran 2011, Sayı 138)