Bam Teli

Birden kanat çırpar bu dem
Sen sensindir aslında ama/
Bulut bir göğün damarlarını kapatmıştır
Güneşe ramak vardır memlekette

Şimdi!
Ortasında nevruz açan trenlere
El sallama zamanı/
Devşirme bir yalnızlığın
Kanatlarını allama günü
Bir yol hikâyesi yazma/oynama
Gülünç çocukların gamzelerine
Bir gülünçlükte sen ekleme
Zamanıdır... Mirim/

Dedim;
Derdimde ne değişti/
Ne yosun gözlü zamanlara
Yeniyetme arzular/
Ne de siz olabildim
Bu kentin keşmekeşinde

Mesela;
Buğday olsaydım sarı yüzlü başaklarda
Terli mintanlara alın teri mesela
Yurdum koksaydı ellerim
Sözlerim yosun koksaydı

Şimdi!
Gidiyorum kuzuların melediği
Sessiz çamların hışırtısında/
Bir köy mezarlığına
Belki erken biliyorum
Ama beyaz kirlenmemiş
Yüzler karşılar beni
Yoldaşı olurum Nazımın

Hoşça kalın...