Bana Bir Düş Ver

Bana bir düş ver
Yüzümün pembesine sayıklarken aydınlığın ırmağı

Gizliden koşturan deli mısraların kırmızısı
Tersyüz ederken kenarları kıyıları
En sessiz tenhaları izliyorum
Bir yakınlık sarkıyor uzağıma
Harfler desen
Az insanlı arkalar içinde
Yanıyor tarihe
Ya da
İkindi çınlamasında pencereme uzanan güneşi emerken dizlerim
Avuçlarımda zaman uçması
Ayçiçeği tenli’m

Kiraz renginde ağlarken gözlerim
Bakmayın ağzımdan bulut aktığına
Üzerimde yağmurlar ve büyüyen saksı
-neden olmasın-
Anımsıyorum işte aklımdan mavi ve yeşil geçenleri
Su diyorum bir başka akıyor kaçınca gözlerime
İçimdeki sessizliği yırtan onca sözden bahsediyorum
Yaprağın dalına değdiği uysallıktan
Yarası kesik susmalara değince deniz
Her şeyden..

-gül kokusu yokluğun nefesine dudaklarım titriyor-

her şeyin üstüne çığlık atarım ki
Sevinçler işlenecek sabaha
Az daha yıldızlar saya saya
Uzun uzun anlatırken saçlarımın rengini
Kızıl bir gölgeye
Uzattım elimi su’yun ağzına
Avucumdan taşan gün gibi çokluğum
Ki,ne kalmış önceden
Ahh..
Bu kenti ölüm diriliğinde seviyorum
Derinlere şiirler bandırıp
Ağacı incirliyorum..

Öyle dokunaklı
Biraz daha giyinsek boşluğu
Canlansa geçmişin silik elmaları
Ahh..
Yol kokulu içim
İyi tanıyorum tebeşirli ayazı
Sarı sarı akan mevsimleri
Üstelik kuş sesleri yağarken sokağıma

Dinliyorum Istanbul’u
Uzun kuleli şehirlerden..