Bana Martılı Bir İstanbul Bırak
Madem niyet ettin uçurumlara beni
Beyazım kırılırım usul bırak
Ya gönendir bakışlarına beni
Ya gözlerine yoksul bırak
Yalnızlığın dört halindeyim
Kuş seslerini kaybettim bul bırak
Varsın siyah beyaz fotoğraflı olsun
Bana martılı bir İstanbul bırak
Vedadaki asalet ancak bu kadar berrak olur. Nihavent mi olur, rast mı olur, kürdili hicazkar mı olur bilmem ama, sağlam bir güfte gün yüzüne çıkmayı bekliyor sanki.