Bana Şair Demeyin
'Bir Şairin son Şiiri '
19/9/2016
Bana Şair demeyin
Ben;
Memleket hasretini
Vatan ve Bayrak sevdasını
Yüreğinin derinliklerinde
Taşıyan bir insanım
Bana Şair demeyin
Ben;
Bazen bir ülkücü yiğit Önkuzu
Bazen de ilahi aşkla kavrulan bir Derviş
Bazen ekmek parası peşinde
Sırtında dünyaları taşıyan bir Baba
Bazen de çocukları ve eşi uğruna
Saçını süpürge kılan bir Ana
Bazen yeşil gözlü nazlı bir genç kız
Bazen de gür bıyıklı badem gözlü bir Delikanlı
Bazen aksakallı huysuz bir İhtiyar
Bazen de devrimin mavi gözlü devi Nazım
Bana Şair demeyin
Ben;
Medeniyetlerin beşiği
Anadolunun bağrından doğan
Yurduna ırak düşmüş
Sürgünlerde
Garip bir insanım
Bana Şair demeyin
Ben;
Zavallı bir insanım
Dillim
Allah Hu Allah
Ya Muhammet der
Kalbim
Allah Hu Allah
Ya Muhammet
Ya Ali der
Bana Şair demeyin
Ben;
Zavallı bir kulum
Gözlerim Ali Şir Nevai'ye
Sözlerim Yunus'a benzer
Ellerim Mevlana'ya benzer
Ayaklarım
Pir Sultan Abdal'ın yürüdüğü
Dikenli yollara benzer
Hüznüm
Vatan hasretiyle yanan
Ozanların piri
Ahmet'e benzer
Düşüncelerim
Şu garip halimden
Anlayana benzer
Ruhum
Ege'nin dağlarında
Deli, deli esen poyrazlara benzer
Yüreğim
Ölüme gülerek meydan okuyan
Kürşad'ın narasına benzer
Bana Şair demeyin
Şu;
Mavi gözlü
Nazlı bir dilbere vurgun
Hercai gönlüme acımayın
Bana Şair demeyin
Ben;
Simsiyah saçlarına
Kar taneleri düşmüş
Ela gözlerine
Nem düşmüş
Zavallı bir kulum...
Suskun//