Bana Sevmekten Bahsetme

Senin hiç unutulmayacak anların oldu mu?
Veya geçmişten kaç hatıran seninle geldi?
Kaçı seninle güldü?
Kaçı en kör gecelerde eşlik etti?
Yoksa her anın o anında mı kaldı?

Hiç dostuna anne yüreğiyle sarılabildin mi?
Kaç kere kalbin kırıldı?
Her defa oldu deyip kaç defa ağladın sessizce?
Kaç defa haykırdı yüreğin?
İçin cız ederken, haykırırken kimler el uzattı sana?
En yakın dost sandığın mı, arkadaşların mı?
Yoksa hiçbir şeyden haberi olmayan annen mi?

Bırak umudu güzel günleri görmeyi!
Bu kaçıncı hata kaçıncı yorgunluk?
Kaçıncı hayal kırıklığı?
Ve sen ki çocuk! Hangi güzel günü beklersin?
Sanki yıllardır kurduğun hayaller senin oldu?
İçinde ümitsizlik, hep bir boşluk,
Sevdiklerin ellerinden yavaş yavaş kaymadı mı?
Gözlerine bakarak kaybolmadı mı?

Bana sevmekten bahsetme!
Sevmek güzelmiş öyle mi?
Sen en çok sevdiğini hiç elde edebildin mi?

Siz daha sabredin bekleyin prensesinizi!
Oda sizi sever emimim...
Az daha bekleyin ne olacak ki?
Bekle ki sevdiğin az daha el değiştirsin...
Belli mi olur belki paslanmış el izlerinde,
El izin kalır, seni sevmese de zorla seni taşımayı öğrenir.
Yıllardır aynı senin, sana ait olmayanı taşıdığın gibi...