Barikat
Mesafeler güllerin ömrünü tüketti
hayata bak insanda tükenmişlik nisanda kar üretti
güller yanaklarına solmamak için su ister
ne zaman aşk mevzubahis olsa
karşımıza çıkan nemrutun mancınığı kırılır
sonra alevin ortasında kalmış İbrahimler
kainata meçhulden sular serper
hissediyorsun değil mi usta
gidip de dönemeyeceğim yolların başındayım
ayrılık kampanaları çalıyor duvarda saat
bilmiyorsan bil kayık tutmuyor beni
küreği çekemeyen sadece yüreğim
üç paralık ettiler şiirlerimi olsa onu da verecektim
dağıtılmalı bunlar dediler de bir türlü dağıtmadılar
ömrüme sorgular ilk eylülde düştü
netekim cemse de gür bir ses çocuk dedi
ispata memurdum adamlığımı o yüzden vurdum
tek salıncağımdı Filistin askısı ha babam su
bir keyifle sallanamadan üşümelerle mezar taşlarının
gelip geçti civarından dolanıp çocukluk yıllarım
postal giymeye o zamansız günlerimde alıştım
hep ben diyormuşum ya sence öyle
bildiğin hiçbir şey gerçek değil gördüklerin hayal
biz için çırpınmalı mı illaki el altında zaman
yaşamaktan mühim meseleler var sevgilim
mesela kafir ilan ediliyorum Tanrı dediğim için
bir adım ötemde ‘’O’’ ne isim koysam değişmez hakikat
ve şiir tüm kainatla aramdaki muazzam barikat
Önder Yımaz Şiiri diye başlıbaşına bir fenomen var. Atak, acar ve atılımcı. Serencamı pürdikkat izlenmeli.
Hiç bir şey de değiştirmesin hakikate inancı yoksa ne ruhumuz kalır ne de insanlığımız :( kutlarım şair