Barikatlar Kuruyorsun Yaralı Gönlüme

Kar yangınıdır yüreğim bitmiyorki
Bu ızdırabım
Söndüremedim ki şu gönül yangınımı
Ben sana aktıkça ahuzarım

Sen bendine taşlar
Barikatlar koyuyorsun
Sana gelmek isterken sen
Lastik kum torbaları koyup

Bir de üstüne benzin döküp yakıyorsun
Biliyorum bana değil bu
Boykotların hıncını benden çıkartıyorsun
Şimdi ben ağır nöbetlerdeyim

Göz şafaklarımda ağırından bir uyku
Belkide uyanmamak üzere
Ebedi sonsuzluk
Ebem kuşağıdır şanslı renklerim

Kanatlanıp uçuyorum
Her renginden haz alıyorum
Gördünmü şimdi de ben sana
İhtilal yapıp bir de sevda grevi yapıyorum

Ne demet güller ne de
Bahçende kendin yetiştirdiğin çiçekler
Öylesine sevda grevindeyim ki
Kelepçeler vurdum

Halka halka zincirler taktım
Yüreğimin ta şurasına
Nefes alıp verdikçe
Sen kalbimin tam ortasına

Saplanıp kanatıyor
Yavaş yavaş öldürüyorsun
Artık ne tatlı sözlerin kafi bana
Ne de gelmelerin gelme bana

//Artık bende ihtilal yapıyorum sana//