Barışa

'' kalemin nutku tutulur bazen
kelimeler tükenir, heceler içimizdeki o korkunç anaforda yok olur gider
ölümün kan izini silerken analar bize gam yutkunmak düşer
bu yüzden utancımın boyu kadar küçülür bazen şiirler ''




savaş oyunları çocuklarıydık biz ;


aşağıki mahalleyi sapanlarla kovalamayı sevdik
akşama yukarıki mahalleden kızılcık sopası yedik

bir gün demedik ki gelin halay öğrenelim
yan mahalleden daha güzel semah edelim

şehir kursun türkü zincirini
biz zılgıtlara yüz sürelim ...