Barut Kokacak

Bölünürken dahi gök renklerine gözleri
Kayboluşum tüme varırken ve vazgeçip sigara soluklu geceden
Siyahtı oysa, oysa zeytin karası

Zor evet gitmek
Yüküm de bu kadar sen
Çileler dolusu

Toplanırken loş köşede
Sevgili yoksunluk
Acılı bir çıkın

Sırtımda senli sancılar
Yüklemek hele seni, bana
Ve taşımak yorgunluğu

Bildiğim en büyük günaha küfrederken
Koparıp içimden sırat ipini
Altımda kaynayan gök boyunca alev
Düşerken, kuruyan dilimin sessiz çığlıklarında kavrulan adın

Tutunmayacağım bir daha
O bahar şarkılarına
Varsın güz olsun yüzümde o soluk ezgiler, o kırık şiirler

Ne meyhane şarkıları
Ne rubailer


Kulaklarım donarken, doğan ilk zemheriden
Sağırlaşırken Tanrı kelamına
Besmelesiz eyvallahtır
Bana dair son mum sönüşü

O eski kabzalı mavzer uyandırırken
Deprem korkusu misali, şehri
Barut kokacak
Zeytin bahçeleri....