Başı Sevdalı Bulut Dağlar

Yücesin, anamın yüreği kadar
Bulutların başında sevdalı
Elbisen kır çiçeğinden
Kartalların evi misali
Eksik değil başından karların
Cevherlerin karnında saklıların

Eteklerine ziller takmış oynarsın,
Koyunuyla çobanıyla
Düğünlerin rengârenk her baharın.
Rüzgârla kavgan sorgulanamaz,
Bin bir derem sen olmadan canlanamaz.
Tependeki otlar aşık mı sana?
Yoksa orda bitmek kolay olamaz.

Asaletinden midir ne
İnsanoğlu sana dost mu olsun
Düşman mı bilemez.
Başı dara düştü mü doruğunda alır soluğu,
Ekmek parası için karnına basar baltayı.

Anamın gezip dolaştığı,
İneğini kuzusunu otlattığı,
Gece gündüz derdini anlattığı,
Elbisesinin çiçeğine senden kattığı,
En vefalı dost musun sen?

Sevgilime aman vermeyen,
Ardına ulaşılmaz mısın sen?
Şairime filozofuma esin kaynağı,
Bakmalara doyamadığım
Sevdalım mısın sen...