Başımı Kaldırınca Farkettim ki

Başımı kaldırınca farkettim gök mavi imiş reis !
Gam yüklü bakışlarım sarı
Ve rüzgar dağıtırmış puslu bulutları



Bugün kar,toprakla bir başka öpüşüyor
Kardelenler üşüyor reis !
Bu ne kahrolası sevdadır gözlerini gözlerime hiç sürmedi
Bu kaçıncı mevsimdir yüreğime tek bir cemre düşürmedi



Anlat !
Yalancı hüzünlerin anasını sat reis !
İltifat etsin yine cemir cümle dertler
Bir kere ıslansın ağız dolusu küfürler
Ve dokunsun serseri adımlarıma kadar
Benim yine ağlayasım var reis !



Gördüm ki,dağlar da namuslu bir beyazlık
Çakır keyif sendeliyor öylece
Sıkılmış bir yumruk gibi bakışlarım
Ve gece,
Üstünü örtüyor yarım yamalak yalpalayışımın
Ve ben başımı kaldırınca farkettim ki,
Yıldızlar asabi,gökyüzü sır perdesiymiş
Şah damarında dolunayın utangaç bir sevda atar
İhanet ile sadakat koyun koyuna yatarmış reis !



Yiğitlik ayaza çekince asiliğini
Parkasız düşlerimiz kancık bir pusuya düşer
Gizlerken ağırlığımızı öfkeler
Saklanan sadece bir başımıza kalışımız değil
Yağmur tanelerinin seviştiği gözlerimizle gidenlere öylesine dalışımız
Gönül tabakamdan bir içimlik tütün sar !
Bu kahpe alem hayallerimize çok dar reis !
Benim hıçkırarak ağlayasım var yine de



Oysa,kırılmış bir güneşin parlaklığına muhtaçmış kısılmış gözler
Oysa,dudaklar hep acı tutmuş
Oysa,bahar hep umutmuş
İçim daralıyor reis !
Bir kadehlik hüzün doldur yüreğinden
Vur ! çınlasın yüreğime



Başımı kaldırınca farkettim ki
Ölüm hak'mış
Bizi hep sahte tebessümler yakmış
Toprak,ne kadar da sıcakmış reis !



Anladım ki başımı kaldırınca
Çürümüş bir çınar gövdesi gibi koskoca bir çile imiş ömür
Sür ! alnımıza kavgaları
Bizi hep yalnızlıklar sarmış
Ve insan daima yazgısını yaşarmış reis !