Başın Öne Eğilsin

Konuşma artık!
Konuşacak ne var ki,
Bir zamanlar ben de seni,

Sanmıştım adam!

Bilirdim adamın az olduğunu,
Çok değil üç beş sayıca kaldığını,
Çirkine değil de güzele kandığını,

Sanmıştım adam!

Gönülden görmek denir,
Ah herkes görse gönül,
Görmeye yetmez ömür, görmüş!

Sanmıştım adam!

Meğer anlamazmış,
En küçük adamlıktan,
Adamlıktan mahrumu,

Sanmıştım adam!

Yok, kalmadı istisna,
Onu da ben tanımam!
Varmı var diyecek, birisi için,

Yanılmadım doğruymuş,

Adam sanmıştım!

İnsan sarraf ise değer altındır,
İşe yarıyorsa bakır evladır,
Her adam der bende adamım,

Kanmış aldanmışım,
Adam sanmıştım!