Başka Kent

Sisler çöküyor baş(ka)kentin yorgun sabahına,
Gün/eş dün geceden küskün...
Gök kubbe yarıldı ha yarılacak öfkeden
Yer sarsılıyor yerinden
Ve en derinden!
Baş(ka)kent(t)e şöyle bir dokunsan ağlamaklı,
Bir başka dilde tarif edilesi nahoşlukta bugün...
Başka başka hallerde,
Sanırsın dün geceden paramparça edilmiş
Tüm kadınsı ya da erkeksi mahremiyeti
Tecavüze uğramış mabetleri
Yağmalanmış tüm görkemli caddeleri
Sokaklarının çıkmazında başlamış çatışmalar
Ve kan revan içinde tüm kaldırımlar
Ne sağ kalanı belli
Ne de sağır olanı!
Soğuk bir sessizlik çökmüş yorgun sabahına,
Gün/eş dün geceden kırık yansımalarda...
Gök kubbe yandı ha yanacak öfkeden
Yer kabarıyor en olmaz yerinden
Ve derinden!
Baş(ka)kent tarifsiz çekiyor eylemsi acılarını
Yalnızlıkların üzerine yalnızlıklar örtülü
Çocuksu utancında gizliyor mühürlenmiş yaralarını
Yüzlerde o ihtiyarlamış içsel kıvranmaların yansıması
Çığlık çığlığa kayboluyor yokluktaki varlığı...
Baş(ka)kentte sessiz sessiz olup bitiyor her şey
Ve kimse hiç bir şey bilmiyor!
Yalnız aşk tanıklık ediyor
Baş(ka)kent sorgusuz sualsiz yargılanırken...

n.aydemir