B/aşkaydı Bu Gözyaşları

Bu son olsun; yitik dünyana bir hediye
Yokluğunun her gecesine sığdırdığın gibi
Sadece sensiz bir yüzüğe
Kaç parmak, kaç yürek takabileceğin gibi,
Yine gidiş olacak bize, bizden kalan geriye..

İkimize de yapılan haksızlıktı elbet nedeni
Ayrılık derken, ayrılalım derken bile içimizi ürperten
O yoldaki soğukluk gibi
Kaç şerit, kaç kaçış gidecek yüreğinden,
Sorarım, ne olacak bize?

Boşuna ağlamayacağım bu sefer,
Sen üzülme diye değil, artık yorulduğumdan..
Bir daha kendime hayatı senin yüzünden zehretmeyeceğim gibi.

Tamam, bitmişti yüreğindeki aşk
Kabul etmekteki büyüklüğümü burada da gösterebileceğim gibi
Seni affetmekle de vicdanımı rahatlatacağım
Hem beklerim, ne olacak ki beklemekten?

Dön diyeceğimi umduğun vakit artık geçmişti, geceydi.
Boşunalıkla sarf ettiğin ağlayışların da yersizdi..
Ne var ki artık olacakların hayali bile bitmişti,
Ölmüşe yeniden diril demek gibi..

Bu son olsun; bir daha şiir yazmayacağım sana
Buna da aldırış etmeyeceksin nasılsa
Tavrındaki lakayitliği asilliğin sanman gibi..
Bu son olsun; akl-ı kemalin yok olacak şimdi,
Hem sorarım, hayalinle yaşasam ne olacak ki?..

Biliyorum, b/aşkaydı bu gözyaşların
Ama yine de geciktiğindeki uğursuzluk buna da bulaştı.
Şimdi, gitmeye mecalin varsa git..
Artık yapacak bir şeyimiz kalmadığı gibi...

TEMMUZ 2012