Başlıksız..
Bir şiir yazmak istedim..
Ben olsun,biz olsun..
Ama adı konmamış olsun..
Seni yaşatmak istedim,
Güzel olsun,
Sonu olsun..
Her senin gibi şeyin sonu olurmuş ya..
Pardon her güzel şeyin vardı sonu,
Bak yine şaşırdım,
Sen aklımda olunca böyle oluyor,
Kusura bakma..
Bir gün olsun istedim..
Ama karanlığı en alacasından,
Bir sen gözük o günde..
Yedisinden yetmişine..
Fakirinden zenginine..
Hee uykusuz başlansın o güne birde..
Vücut dirensin en dirençsiz haline..
Tıpkı benim gibi bir gün,
Seni severcesine..
Bir rengim olsun istedim,
Sana armağan edebileceğim,
En değerlisinden bir renk..
Elimde sana verecek bir şeyim kalmadı çünkü,
Neyim varsa can attım sana vermeye ki verdim..
En değerli değer,biçilemezimi bile..
Şimdi bir tek şey kaldı istediğim,
Son bir hamle..
Toprak istedim,
Bu sefer bencilcesine..
Kadim bir dost edinmek için kendime..
Sana eyvallah Allaha emanet derken..
Aslında kendim için,
Ölümü istedim,
Toprak istedim,
Fazlada değildi gözüm..
Kendimi sıkıştırabileceğim kadarı yeterdi,
Karanlık bir toprak,
Ama ıslak..
Kadim bir dost toprak..
Gideyim onunla,
Bu nacizane bedenimi günahlarımla,
Ona gömercesine..
En ıslak ve karanlık yalnızlık bu
Seni istercesine..,
Sen geldin ben doğdum,
Sen gidiyorsun ya şimdi sonum oldun,
Sen oldun sonun oldu
Ben yazdım şiir son buldu..
"kalem kağıt barışık/değil,,,aklım karışık" demiş şair... kutlarım.
"Bir şiir yazmak istedim.. Ben olsun,biz olsun.. Ama adı konmamış olsun.."
Sevgiye ya da sevgiliye yazılan her meçhul şiirin başlığı 'AŞK' olurdu galiba...
Aşk ve şiir, ikisi bir arada ne kadar da güzel!