Başlıksız

Sayfalar çizgi çizgi sonsuzluk
Uyku ile uykusuzluk arasında bir büyük boşluk
Masalara kazınmış çocuksu hayaller
Kalabalık bir sınıfta sessizce oturur umut

Cümleler kurar rüyalarının üstüne
Kuşları çağırır yorumlamak için
Önce baykuş girer izinsiz söze
Uğursuzluk sayar diğer kuşlar bunu

Derken hayatlar geçer sınıftan
Hayal dolusu adam, kadın, zihinler yalın ayak
Son düdüğünde trenin en çok da
Yaratan geçer sessizce çöllerden

Dua eder umut o son seste
Bağışlanmak ister
Çağlar gönülden gönülden