Bayram Gelmiş N/eylersin

bayram gelmiş n/eylersin
gamlı gönlüme ahuzar eyle
yine uzaklara sitem sal
göğsüme yokluğun d/ayandı

her bayram yokluğun mezar ziyareti
ya öyleydi
köye giden yön levhası
anlamıştım ki
yön işareti, hepte mezarlığa gider

bu yıl yine seyran eyledim
ölüler kentine
anıları rehber olsun
nazara anılardan k/oylanır

bize eser k/aldıysa
eğer yollarına ölürüm ferman bizim
be dostum
bayram seyran desekte
ölen öldü kalanlara selam ola...

öğrendik dindarı ile alemi seyri
koyulduk bilinmezi ile demi
yok olduk hakkın hukukundan
karanlık içinde seferin olur

o zaman yollarına ölürüm
tutkumun son nefesine...
ay doğmazken gece karanlığında
ayazlanan gökyüzü aydınlanır
can yanar yollarına
ellerim gözlerine dayanır

bilmişim
bu dünya halleri yaman
ne haller var
içimde düşlenen z/aman

ne insan var
içleri duman karası
yüzleri iki nuastan ibaret
usanırım halleri perişan
sevdalı diyarlara yol sürülür

dillerine yazılan yaralar
hendek kazar
bildiğine kazılan mezarı
olur olmazı kar bildiği

günü gün etmediği kendi sildiği
bayramını seyranından yol bildiği
bayram gelmiş n/eylersin
sen gönlüme ne söylersin

yolu yoluma b/oylarsın
açılan yaralarıma ne (s)öylersin

07 Kasım**11* Karataş