Bazen Vedadır Feda

Dur lütfen,

gözlerime bak

ve iki satır oku beni.

Biliyorum, şimdi sana ne söylesem,

aklın yarın ki giyeceğin,

kırmızı, kokoş elbisende olacak

ve beni duymayacaksın.

Ne yazık ki kendi kendime konuşunca deli,

seni adam yerine koyup konuşunca,

mantıklı görür insanlar beni.

Hiç bir zaman anlamamışız mevzuyu.

Sevgi fedakarlık yapmaktı ya hani, değilmiş.

Sana bir sır vereyim,

sevgi fedakarlığı karşıdan beklemekte değilmiş.

Bizim mevzumuz buydu ya hani.

Birimiz bir fedakarlığın hayalini kurdu,

diğerimiz bu fedakarlığın,

gerçekleşmemesi için sadece durdu.

Oysa fedakarlık bekleyen de

fedakarlık için bekleten kadar bencildi.

Kendine dahi yetemeyen,

ikinci bir kişiye zaten yetemezdi.

Velhasıl bizden de zaten olmazdı.

Biz sadece yanyana gelip,

birbirini sevdiğini söyleyen, 

iki kişiydik.

Oysa ikimizde,

az karaktersiz değildik.