Bazı İnsancıklara Hiciv

"ülkemin bir zerre bile toprağına ve Türklüğe yan bakan insancıklara ithafen ...."


vakit hicve ayarlı bu gece,
bir vaveyla kopuyor cinlerin teneşirinde,
oltam denize her düştüğünde;
kirli pabuçlar çıkıyor;içinde sahipleriyle.
çıngıraklarını çalmadan geliyor yılan,sessizce,
durun dokunmayın!yoksa gülerim her birinize.


anlım ateş ocağı söndürün yangınımı,
ne işe yararsınız insanlar,dindirin bu kaygımı,
eyvah!bulamıyorum!
kaybettim insancıklara saygımı..
susun!konuşmayın!
taşırmayın sabrımı!


kıskıs gülüyorken size eciş bücüşler,
siz, dünya sahnesinde maskara ibişler,
kesin!nedir bu hayasız didişmeler!
alın!doysun gözünüz!sizin olsun yemişler.


kalkın!yeryüzüne vermeyin kasavet,
bir bakın aynaya nerde sizde asalet?
boy-pos tamam belki,yürek sanki hayalet!
gidin!zekanızca tasarlayın ,bir avuç boş mazeret??


uyanın!ruhumla bile görüşmeyin,
ağlanacak haliniz var ,kah kah gülüşmeyin,
burası gül bahçesi koşup,tepişmeyin,
her güzel iki lafa ,dalkavukça gevşemeyin.


taşlarımla mı kanadı o eğilmez başlarınız?
kime karşı bu hiddet,çatıldı kaşlarınız?
ne uğrunda döküldü bit dolu saçlarınız?
yetti artık!bu hayasız,bu rezil suçlarınız.


bir de bunu okuyun son olsun cümlelerim,
siz önce fehmedin ,yoksa bitmez hicivlerim,
ben soylu bir Türk'üm asaletimdir geçmişim.
al kanlarla dolu bu topraklarda,
kansızlara yer vermemektir;en büyük şerefim