Bazik Kolonide Rötar

gülüyorum- gülüyorsun
zamanın sır İzgicinde

biliyorsun
erdemi bıçkın öğretisindedir düşüncenin
kıdemi hayat tecrübesinde

yaşamak elbette
serseri bir dolaşımın açık penceresinden
sızar gözeneklerine içimizin...
içkinliğimiz
çağ çaldıran maksattır zamana

geciktim yine sana...

engin zaman
keskin bir kılıç gibi boğazımızda

en partal kıyafetimle
yine avareyim
hayatın sokaklarında
kınanmış bir de edayla
kaç bakış yabancı kalır can pazarımda
kendine
bana ve sana
hep yabancı... yabancı

önemi yok
kaçamak unsurlarda
acıktım-susadım
içimdeki yaşamaya kanıksadım

bu böyle gider.../mi dersin

ne maksatla kapanır
kendine yabancılaşmaya
insan

arasında taş var ekmeğimin

utancı töre bilinci sahiplendi
kirli gömleğini giyindi
bazen de



biliyorsun
bir kanyonda
gömüleceksek felakete birlikte
şimdiden hiçbir aşkı öteleme

?her öteleme bir felaket yakınsar ömrümüze'

?yarın çok geç olabilir ikimizede'