Be Can

sokaklar dolusu yalnızlık köşe başlarında
yağmur özlemi doğarken kuruyan gözlerde
umut vurulur gecenin karanlık tenhalarında
sanallığın sığlığında boğulur sözler
hangi aşktan bahsediyorsun be can..

aşk dediğin senin narsizme vuran yanın belki de
belki de kırılan ömrünün son çırpınışları
aşk kuyusunun çıkmazlarına attığın taş
boşluğun sesidir çoğu zaman
aşk şiiri diye yazdığın şeyler be can...

tek aşk tanırım ben ulaşamadığım
pervanenin ateşe ölümüne uçuşu gibi
yangın yerine dönüşen kalplerde yaşanan
park çiçeklerinin yapaylığından gelirken kokun
bir beden büyük gelir aşk elbisesi be can...

aşk yıldırım gibidir vurunca yııkılır herkes
tıkanır nefes tükenir duyulmaz ses
sendeki bir özlem belki de bir heves
oyalanmak için oynadığın bir oyun kimi zaman
bir avuç avuntulu yanın be can..