Be Güzelim

kervan yine yola koyuldu
derdimle yollara soyundum
her biten sözün ardında

söz bittiyse
en son dizede haykırsam
baştan yazılan sona yazınca
bir kerameti var bittiğini
dost denilen şeytan üçgeni

ne dostun nede düşmanın
derim ki
karalar bağlamasın
efkar tüten ellerim

görünmez andamınla kalırsın
gözler gönül yorgunu yollara kalınca
ne soğuğun kışı
nede yaz sıcağı dokunurdu
yüreğimin sensiz düşüne
hep seni yaşadım bahar diye

ne yaparsan yap olmuyor gönlümün acıyan efkarına
açılan gül bahar yolları çiçek açmıyor
biz neye çalarsak
nereye gidersek gidelim
gidilen yerin izlerini yüreğimize taşır
ve uçtuğumuz kadar uçarız
sevdayı aşkı

ne kadar sevsek o kadar seviliriz
emekle yaşamın adını
bir kez daha öğrendim
selvi dalında bir kuş misali
bülbüle dönen dilim

ben konuşmazken
çoğu kez yüreğimin dili öterdi
o kadar ki içimde yaşayandın
be güzelim

19*12*11*Karataş