Be Zaman

ne
eylersin
be
zaman
seni
beni
onu
bizi
hepimizi
kursağımızda kalan
bir
hayatın çarçurunda.
madem geldik dünya denen
şu
zıkkıma,
bırak
tek
o
dönsün,
yetmiyor
mu
ki
bizim
beraber döndemiz.
olurken
biz
farkına
varmadan
gayri meşru bir göçek..
tamam anladım
yad elleri oynuruz
gurbetin ellerinde
kasıp kavuran özlemlerde..
sanki
bunlar yetmiyormuş
gibi
bir
de
gömdün beni
aşk kuyusunun dibine..
gel
de
şimdi
kurtara bilirsen kurtar,
kurtlar vadisi gibi
şu
yürek
aç
susuz
çaresiz,
bırakmaya
da
niyeti yok
gibi
sensizliğe dek
ölümsüzlüğe dek...

(Berlin,21.06.2015)